نقش و اسطه‌ای سلامت روان در ارتباط بین تعارض سازمانی و عملکرد سازمانی پرسنل بیمارستان‌های خصوصی

مقدمه: تلاش مؤثر در جهت کاهش تعارضات سازمانی و افزایش سلامت روان کارکنان به معنی تمرکز بر موفقیت در عملکرد افراد سازمان است. باتوجه به شرایط بسیار متحول بیمارستان‌ها و لزوم اثربخشی آنها، به کارکنانی نیاز است که عملکرد مناسبی برای سازمان داشته باشند. هدف: بررسی نقش و اسطه‌ای سلامت روان در ارتباط بین تعارض سازمانی و عملکرد سازمانی در بین پرسنل بیمارستان‏های خصوصی شهر همدان بوده است. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های توصیفی- همبستگی با استفاده از روش تحلیل مسیر بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه پرسنل بیمارستان‌های خصوصی شهر همدان بوده که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم 142 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار اصلی گردآوری داده‌ها سه پرسشنامه استاندارد سلامت روان، تعارض سازمانی و عملکرد سازمانی است که محاسبه پایایی آنها با استفاده از آلفاکرونباخ به ترتیب (0/85، 0/91 و 0/92) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای SPSS16 و Lisrel8/8 استفاده شد. یافته‌ها: آنالیز داده‌ها نشان داد که اثر مستقیم تعارض سازمانی بر عملکرد سازمانی منفی و معنادار (0/48) است، اما اثر مستقیم سلامت روان بر عملکرد سازمانی مثبت و معنادار (0/55) است. اثر غیرمستقیم تعارض سازمانی بر عملکرد سازمانی با نقش و اسطه‏ای سلامت روان (0/18-) منفی و معنی‌دار بود. نتیجه‌‌گیری: بطور روشن به مدیران سازمان‌های بهداشتی - درمانی پیشنهاد می‌شود که به صورت اثربخش تعارض سازمانی را مدیریت نمایند تاضمن ارتقاء سلامت روان پرسنل، عملکرد سازمانی آنها را بهبود بخشند.